Hypertext Markup Language (HTML ) belgelerin birbirlerine nasıl
bağlanacaklarını ve belge içindeki metin ve resimlerin nasıl
yerleşeceklerini belirleyen ve etiket (tag ) denilen kod parçalarından
oluşan bir sistemdir. Belgeleri birbirlerine bağlamak için kullanılan
Hypertextler oldukça güçlüdürler. Internet üzerinde yaşayan World Wide
Web (Kısaca WWW ya da Web ), HTML sisteminin arkasında etkileşimli, çok
platformlu, multimedia ve client/server uygulamaları yaratmak için
kullanılır.
Web, formatlı metinler, ses ve resimlerden oluşan "yaşayan"
belgelerden oluşur. Bu belgeler Webspace denen alanları oluşturur. Bir
webspace tipik olarak,home page etrafında biriken linkli sayfalardan
oluşur. Bu linkler webspace içinden bir iç adres ya da dış kaynaklı bir
adres olabilir. Bir home page ise bilgi paylaşımını sağlamak için
kullanılan bir sanal buluşma ortamı durumundadır.
Aslında HTML bir programlama dili değildir. Programlama dili, bir
seri prosedür ve açıklamadan oluşur ve genelde dış bir veriye ulaşmayı
amaçlar. Bir HTML belgesi ise, başlı başına verinin kendisidir. HTML
veriler içine yerleştirilen "tag" parçaları, metnin, dolayısıyla
belgenin, okuyan tarayıcı (browser )tarafından verileri nasıl
işleyeneceğini belirler.
Geleneksel yayıncılıkta, yazar içeriği editöre verir ve editör bu
içeriği düzenleyerek, basım için hazırlar. En son işlem olarak belge
basılır. Bu işlem Web ve HTML yardımı ile yazar ve editör aynı kişidir
ve oluşturulan belgeler Web server üzerinden yayınlanır. Bir başka fark,
yapılan iş okuyuculara dağıtılmaz,okuyucular tarafından ziyaret edilir.
Yaratılan belgeler okuyucunun tarayıcısında, bilgisayarın ortamına göre
ve yaratıcının istediği şekilde görüntülenir.
Teknik olarak HTML, Standard Generalized Markup Language (SGML )
Document Type Definition (DTD ) olarak tanımlanır. SGML ilk olarak IBM
tarafından 1960ların sonlarında, değişik bilgisayar ortamlarında belge
taşıma sorununa çözüm olarak GML (General Markup Language ) olarak
geliştirilmiştir. Zaman içinde GML, SGML olarak International Standards
Organization (ISO ) tarafından standart haline getirildi. (Referans
numarası: ISO8879:1986 )
Bir SGML belgesi üç ana parçaadan oluşur. İlk parça, tag ile normal
metni birbirlerinden ayırmak için hangi karakter setinin kullanılacağını
tanımlar. İkinci parça, etiketlerin uygun olarak kullanılacağı belge
tipini tanımlar. Üçüncü parça ise, belgenin asıl metnini ve işaret
etiketlerini içerir. Bu üç parçanın hepsiaynı fiziksel dosya içinde
olmak zorundadırlar. Bütün HTML tarayıcıları aynı SGML karakter setini
ve belge tipini kabul ederler, böylece kullanıcı yalnız metin içeriğini
düşünür.
Bütün HTML etiketleri "<" ve ">" işaretleri arasına yazılır.
Bazıları tek olarak kullanılır, <P> gibi, bazıları ise açma-kapama
olarak kullanılırlar,>B>Dikkat! >/B>gibi.
Dikkat etmeniz gereken nokta: Bütün başlama kodları "<" ve ">"
işaretleri arasında, bitirme kodları da "</" ve ">" işaretleri
arasında olmalıdır. Bunların eksik yazılması, sayfanın biçimsiz
görünmesine neden olur
Örnek:
| Kod Alanı: | |
|
HTML kodlarını görebilmek için Internet Explorerda View menüsünden
Source (Görünüm/Kaynak ) menüsünü tıklayın. Acılan Txt dosyasında (Not
Defteri ) HTLM kodlarını görebilirsiniz. Dosya/Farklı Kaydet..
menüsünden .htm veya .html uzantılı olarak HTML dosyası
yaratabilirsiniz.